Praktyka cierpliwości


Położyć się na podłodze zamknąć oczy czekać przeczekać
zawiesić myśli na tym samym gwoździu co kiełkujące razem
wyzbyć się oczekiwań zaniechać pisania scenariuszy zasnąć
przespać czekanie

Po drugiej stronie powiek myśli zrywają się i biegną
po górach po dolinach zanurzają się w chłodnym strumieniu
czasu który nagle przyspiesza i już nie wiem naprawdę
nie wiem dlaczego

Wszystko tam jest wszystko co się mieści w umyśle
poukładane w sennym chaosie według pijanych reguł
światło cień zachłyśnięcie lęk i radość na przemian tylko nas
nas tam nie ma


09.07.2015

2 komentarze:

  1. "tylko nas tam nie ma" - no właśnie...Mocą wyobraźni można tak wiele, ale to boli, że tylko w wyobraźni...

    OdpowiedzUsuń