Nie zważaj na wiersze One są i są Jak feniks
powstają z niczego I jak feniks płoną
zwłaszcza te na kartkach
na papierze czerpanym
z niczego Wyczerpane do cna chylą się ku ziemi Tym samym
uchylając rąbka tajemnicy Nieznane
płonie bardziej na niebiesko jak Gaz
z butli przywiezionej z GSu albo
Nie wypowiadajmy tego Niech zostanie w domu
co Domu dotyczy
26.02.2025
Posmutniały ci oczy Coś się w tobie
zmieniło na zawsze Na daremnie rozsypujesz
łzy po kartkach Na mikrofon spadają krople i brzmią
jakby lawina deszczu Nie twój to głos wybrzmiewa
łagodząc krzyk Ale siostrzana pieśń
Przyglądasz się sobie Tam na dnie
dzikiej doliny i w bezmiarze istnienie
wiesz Że jest w tym prawda ale jeszcze się z nią
kłócisz jakby to mogło odwrócić skutek Zmienić
bieg zdarzeń Zaprzeczyć że stało się minione
Odwracasz twarz Tam na skraju polany nadal
siedzi Lis
26.02.2025
Nawet nie zauważyłam że minęłam rok Tak szybko
dzieje się życie i śmierć przychodzi niespodzianie W niedzielę
EM kocham cię i tęsknię i wiem że jest ci TAM najlepiej A jednak
nie potrafię powiedzieć Do widzenia Odprowadzić do drzwi Zostawić
w smudze światła Jeszcze w to nie wierzę Nadal
Rozsypuję emocje Tak ci było dobrze w Rumiankach tyle
wierszy i tak wiele poezji Pisałaś sobą krokami szeptanymi Pomiędzy
nami się nic nie zadziało czego byśmy od TAM nie miały
ustalone a tak trudno mi przyznać że smugą energii zacierasz
ślady
04.02.2025
Ile się zmieści w tylkokocie Mnóstwo
lat miesięcy dni zdarzeń wzruszeń zdziwień Gniewu
wreszcie i bezsilności No przecież
Kot Tylko a ile radości Ile zadrapań łapą Ucieczek Myszy
zostawionych na ścieżce Niestety niezbyt żywych Ile
rozmruczeń w jak wielu opowieściach Pisanych wąsem
i łapą Ruchem ogona Subtelnym W tym kocim przypadku
wołacza bardzo subtelnym miauku Jakby
tylko chciał zaznaczyć Ja tu jestem Ja
Kot
02.09.2024
Buduję ten świat ze słów bo tak
jest mi łatwiej
Ale milknę gdy spotykam twoją
miękką łapę na twarzy Trochę
pachnący rybą policzek Pełen łaskoczących
wąsów I wysoko
uniesiony ogon
Więc widzisz Buduję Bardzo się
staram Co dziennie Co nocnie a i tak
milknę
gdy mrużąc oczy Przekazujesz
najpiękniejsze Kocham
Ja tu nic nie mogę Tylko
kłania się głęboko Bóg we mnie Bogowi
w Tobie
(przybrał się w taką
kocią personę Zapewne
nie bez przyczyny Ma bowiem
typowo koci wdzięk i poczucie
humoru
Przecież)
2.09.2024
Trudno mi się z Tobą pożegnać Tylko z mężem synem
rodzicami i siostrą byłam tak długo I nie mieli
tak miękkiej skóry Rudego futra Wąsów ani nawet namiastki
twojej gracji Żadne z nich
przy całej mojej miłości i szacunku
nie miało tyle piękna w sobie i tajemniczości
Odchodzisz powoli a i tak
zbyt szybko
Kiedy zamykam oczy widzę jak drżałeś Wzdychając jak dziecko chociaż
podobno
niedostępne ci są takie rejestry emocji Bardziej uczuć Widzisz
widzę więcej i więcej czuję Dlatego potrafię
między jednym a drugim dniem złapać twoją duszę
na gorącym uczynku czynienia świata równiejszym
Wiem
Tak bardzo wiem
Ile wziąłeś na siebie I z jaką godnością to niesiesz Jakby
nigdy nic Jakbyś
był tylko kotem
02.09.2024
Odpuść już odpuść Już nie ma nikogo Tylko wiatr
trzepocze źdźbłem trawy Siano z butów ale kochałam
twój chód Gdy rozrzucałeś
nogi do przodu Trochę pajac Trochę żołnierz Trochę
mistrz zen I nie było w tym żadnego hałasu
Wcale nie szukam analogii Upomniał się o mnie mój
ród Koło historii toczy się nawet pod górkę Mam
trzy rodzaje traum Wszystkie ważne Każda zaczepiona o mięso
pamięci ostrym haczykiem Nabrałam się
znów na miłość A to ta uwikłana I ja też
uwikłana Ja też goła Ja też
nie potrafię zostawić cię losowi Przeznaczenie
każe mi związać dobrze taśmy na brzuchu Przy gorsecie
Wtedy mniej boli poród Ale i łatwiej uciągnąć
A przecież jestem jeszcze ja I ubieram na siebie siebie Błękitną
chusteczką odgradzam się od losu jak rzeką I tylko
z brzegu na brzeg Z brzegu na brzeg Po kamieniach Po
konarach upiętych jak warkocz I trochę boję się
że utonę
bardziej
01.09.2024
Moje błędy są starsze ode mnie i od ciebie
mamo Starsze nawet od twojej prababki Co słaniając
się ciągnęła wóz Gdy pradziadek nie mógł iść a wilki
mogły Za wozem Tę krew
czuję teraz pulsującą na szyi Drętwieje mi ręka boli
brzuch Widzę mamo jak się słaniasz i widzę
jak ciężko było ciągnąć los Po same brzegi pusty
miłością
Nic nie powiem
Będę długo łkać
Przytulę zranienie na piersi pradziadka Ono się we mnie
rozrośnie jak kwiat I będzie długo kwitło
na biało I będzie biały ten wilk
31.08.2024
tworzę nowe i nowe wzrasta we mnie łagodnie Kielich
kołysze się a krople rozmazuję na szybie
czerwonej Kiedy znów się spotkamy inna
będzie Ziemia Tyle obrotów i smocze łuski lśniące
po dolinach
całuję twoje stopy Całuję twoje uda brzuch Tu
się zapominam Przecież wiem Wiem się we mnie roztacza
jak grzmot i błyskawice łamią schematy i Jestem
jak wyrzucona na brzeg ryba
ach tyle jest historii szeptanych po kątach W tawernach
na targach na ławkach w parku Wymilczanych wymownie
gdy nikt nie słucha Rozpakuj walizki Wyrzuć co niewarte
jest kurzu Czas ruszać
05.08.2024
Tworzę nową opowieść Przechodząc od drzewa
do rzeki Odmierzając zmartwychwstanie długimi
krokami Układam historię w bukiet Każde
nasze osobno Wrotycz
pachnie najmocniej
03.08.2024