Widzę
że to już ten czas się pożegnać Ckliwie
się zrobiło Obie wysokowrażliwe a ojciec
śpi na stojąco Oparty od stu lat o ten sam
pień drzewa Aż mu się twarz na nim odbiła Chociaż
zwykle jest odwrotnie Znam to
tylko z opowieści Nie miałam
łóżka ani tym bardziej
poduszki nawet Na początku nie było mi
miękko w ziemi A jednak
rozpoznaję te kształty zachowania i chciałabym
niech już odpocznie Ze mną
jest inaczej Po prostu
czekam
23.05.2024
Z dedykacją: Marii, Mariannie i Miriam – która to dedykacja zdradza
wszystko
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz